Definify.com
Definition 2025
Rutilus
Rutilus
See also: rutilus
Translingual
Proper noun
Rutilus m
- A taxonomic genus within the family Cyprinidae – fishes called roaches.
rutilus
rutilus
See also: Rutilus
Latin
Adjective
rutilus m (feminine rutila, neuter rutilum); first/second declension
- (yellowish) red
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | rutilus | rutila | rutilum | rutilī | rutilae | rutila | |
| genitive | rutilī | rutilae | rutilī | rutilōrum | rutilārum | rutilōrum | |
| dative | rutilō | rutilō | rutilīs | ||||
| accusative | rutilum | rutilam | rutilum | rutilōs | rutilās | rutila | |
| ablative | rutilō | rutilā | rutilō | rutilīs | |||
| vocative | rutile | rutila | rutilum | rutilī | rutilae | rutila | |
Derived terms
Descendants
- Portuguese: rútilo
References
- rutilus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- rutilus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- RUTILUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “rutilus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.