Definify.com
Definition 2024
aandienen
aandienen
Dutch
Verb
aandienen
- (transitive) to announce, present (an arrival)
- (reflexive) to be expected, be anticipated
- Er was vaak geen gelegenheid om de antecedenten te onderzoeken van de mensen die zich aandienden.
- There was often no opportunity to examine those who were fit to be successors.
- Er was vaak geen gelegenheid om de antecedenten te onderzoeken van de mensen die zich aandienden.
Inflection
| Inflection of aandienen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aandienen | |||
| past singular | diende aan | |||
| past participle | aangediend | |||
| infinitive | aandienen | |||
| gerund | aandienen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | dien aan | diende aan | aandien | aandiende |
| 2nd person sing. (jij) | dient aan | diende aan | aandient | aandiende |
| 2nd person sing. (u) | dient aan | diende aan | aandient | aandiende |
| 2nd person sing. (gij) | dient aan | diende aan | aandient | aandiende |
| 3rd person singular | dient aan | diende aan | aandient | aandiende |
| plural | dienen aan | dienden aan | aandienen | aandienden |
| subjunctive sing.1 | diene aan | diende aan | aandiene | aandiende |
| subjunctive plur.1 | dienen aan | dienden aan | aandienen | aandienden |
| imperative sing. | dien aan | |||
| imperative plur.1 | dient aan | |||
| participles | aandienend | aangediend | ||
| 1) Archaic. | ||||