Definify.com
Definition 2024
aangeven
aangeven
Dutch
Verb
aangeven
- (transitive) to hand, to pass
- Kun je me de afstandsbediening aangeven?
- Could you hand me the remote control?
- Kun je me de afstandsbediening aangeven?
- (transitive) to indicate, to point out
- Hij heeft aangegeven waar het is.
- He indicated where it is (to be found).
- Hij heeft aangegeven waar het is.
- (transitive) to report, to notify, to declare
- Iemand aangeven.
- To report someone (to the authorities).
- Niets aan te geven.
- Nothing to declare.
- Iemand aangeven.
Inflection
| Inflection of aangeven (strong class 5, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aangeven | |||
| past singular | gaf aan | |||
| past participle | aangegeven | |||
| infinitive | aangeven | |||
| gerund | aangeven n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | geef aan | gaf aan | aangeef | aangaf |
| 2nd person sing. (jij) | geeft aan | gaf aan | aangeeft | aangaf |
| 2nd person sing. (u) | geeft aan | gaf aan | aangeeft | aangaf |
| 2nd person sing. (gij) | geeft aan | gaaft aan | aangeeft | aangaaft |
| 3rd person singular | geeft aan | gaf aan | aangeeft | aangaf |
| plural | geven aan | gaven aan | aangeven | aangaven |
| subjunctive sing.1 | geve aan | gave aan | aangeve | aangave |
| subjunctive plur.1 | geven aan | gaven aan | aangeven | aangaven |
| imperative sing. | geef aan | |||
| imperative plur.1 | geeft aan | |||
| participles | aangevend | aangegeven | ||
| 1) Archaic. | ||||