Definify.com
Definition 2025
aanroepen
aanroepen
Dutch
Verb
aanroepen
- (transitive) to invoke (call upon someone for help etc.)
- (transitive, computing) to call, to invoke (a subroutine, etc.)
Inflection
| Inflection of aanroepen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanroepen | |||
| past singular | riep aan | |||
| past participle | aangeroepen | |||
| infinitive | aanroepen | |||
| gerund | aanroepen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | roep aan | riep aan | aanroep | aanriep |
| 2nd person sing. (jij) | roept aan | riep aan | aanroept | aanriep |
| 2nd person sing. (u) | roept aan | riep aan | aanroept | aanriep |
| 2nd person sing. (gij) | roept aan | riept aan | aanroept | aanriept |
| 3rd person singular | roept aan | riep aan | aanroept | aanriep |
| plural | roepen aan | riepen aan | aanroepen | aanriepen |
| subjunctive sing.1 | roepe aan | riepe aan | aanroepe | aanriepe |
| subjunctive plur.1 | roepen aan | riepen aan | aanroepen | aanriepen |
| imperative sing. | roep aan | |||
| imperative plur.1 | roept aan | |||
| participles | aanroepend | aangeroepen | ||
| 1) Archaic. | ||||