Definify.com

Definition 2024

ablacı ‎(definite accusative ablacıyı, plural ablacılar)

declension of ablacı

	singular (tekil)	plural (çoğul)
nominative (yalın)	ablacı	ablacılar
definite accusative (belirtme)	ablacıyı	ablacıları
dative (yönelme)	ablacıya	ablacılara
locative (bulunma)	ablacıda	ablacılarda
ablative (ayrılma)	ablacıdan	ablacılardan
genitive (tamlayan)	ablacının	ablacıların

predicative forms of ablacı

simple present	singular	plural
ben (I am)	ablacıyım	ablacılarım*
sen (you are)	ablacısın	ablacılarsın*
o (he/she/it is)	ablacı / ablacıdır	ablacılar* / ablacılardır*
biz (we are)	ablacıyız	ablacılarız
siz (you are)	ablacısınız	ablacılarsınız
onlar (they are)	ablacılar	ablacılardır
simple past	singular	plural
ben (I was)	ablacıydım	ablacılardım*
sen (you were)	ablacıydın	ablacılardın*
o (he/she/it was)	ablacıydı	ablacılardı*
biz (we were)	ablacıydık	ablacılardık
siz (you were)	ablacıydınız	ablacılardınız
onlar (they were)	ablacıydılar	ablacılardı
indirect / unwitnessed past	singular	plural
ben (I was)	ablacıymışım	ablacılarmışım*
sen (you were)	ablacıymışsın	ablacılarmışsın*
o (he/she/it was)	ablacıymış	ablacılarmış*
biz (we were)	ablacıymışız	ablacılarmışız
siz (you were)	ablacıymışsınız	ablacılarmışsınız
onlar (they were)	ablacıymışlar	ablacılarmış
*Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations. Note: Plural forms are not used with adjectives.