Esperanto

Verb

abstrakti ‎(present abstraktas, past abstraktis, future abstraktos, conditional abstraktus, volitive abstraktu)

1. (transitive) to abstract

Conjugation

Conjugation of abstrakti present past future singular plural singular plural singular plural tense abstraktas abstraktis abstraktos active participle abstraktanta abstraktantaj abstraktinta abstraktintaj abstraktonta abstraktontaj acc. abstraktantan abstraktantajn abstraktintan abstraktintajn abstraktontan abstraktontajn passive participle abstraktata abstraktataj abstraktita abstraktitaj abstraktota abstraktotaj acc. abstraktatan abstraktatajn abstraktitan abstraktitajn abstraktotan abstraktotajn nominal active participle abstraktanto abstraktantoj abstraktinto abstraktintoj abstraktonto abstraktontoj acc. abstraktanton abstraktantojn abstraktinton abstraktintojn abstraktonton abstraktontojn nominal passive participle abstraktato abstraktatoj abstraktito abstraktitoj abstraktoto abstraktotoj acc. abstraktaton abstraktatojn abstraktiton abstraktitojn abstraktoton abstraktotojn adverbial active participle abstraktante abstraktinte abstraktonte adverbial passive participle abstraktate abstraktite abstraktote infinitive abstrakti imperative abstraktu conditional abstraktus

Finnish

Etymology

From Swedish abstrakt, ultimately from Latin.

Pronunciation

• Hyphenation: abst‧rak‧ti

Adjective

abstrakti ‎(comparative abstraktimpi, superlative abstraktein)

1. Abstract (free from representational qualities).
2. Abstract (apart from practice or reality; not concrete; ideal; vague; theoretical; impersonal).
3. Abstract (difficult to understand; abstruse).

Declension

Derived terms

• abstraktisti
• abstraktius

Latvian

Adjective

abstrakti

1. nominative plural masculine form of abstrakts

Adverb

abstrakti

1. abstract, abstractly; adverbial form of abstrakts

   aplūkot jautājumu abstrakti‎ ― to consider the question abstractly, in the abstract