Definify.com
Definition 2025
additio
additio
Finnish
Noun
additio
Declension
| Inflection of additio (Kotus type 3/valtio, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | additio | additiot | |
| genitive | addition | additioiden additioitten |
|
| partitive | additiota | additioita | |
| illative | additioon | additioihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | additio | additiot | |
| accusative | nom. | additio | additiot |
| gen. | addition | ||
| genitive | addition | additioiden additioitten |
|
| partitive | additiota | additioita | |
| inessive | additiossa | additioissa | |
| elative | additiosta | additioista | |
| illative | additioon | additioihin | |
| adessive | additiolla | additioilla | |
| ablative | additiolta | additioilta | |
| allative | additiolle | additioille | |
| essive | additiona | additioina | |
| translative | additioksi | additioiksi | |
| instructive | — | additioin | |
| abessive | additiotta | additioitta | |
| comitative | — | additioineen | |
Latin
Etymology
From the past participle stem of addō (“to put, place, lay”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /adˈdi.ti.o/, [adˈdɪ.ti.ɔ]
Noun
additio f (genitive additiōnis); third declension
- (also mathematics) addition
Inflection
Third declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | additiō | additiōnēs |
| genitive | additiōnis | additiōnum |
| dative | additiōnī | additiōnibus |
| accusative | additiōnem | additiōnēs |
| ablative | additiōne | additiōnibus |
| vocative | additiō | additiōnēs |
Descendants
References
- additio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ADDITIO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “additio”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.