Definify.com
Definition 2025
afdruipen
afdruipen
Dutch
Verb
afdruipen
- (intransitive) to drip off, to drain
- Het zeepsop droop langzaam van de borden af.
- The suds dripped slowly from the plates.
- Het zeepsop droop langzaam van de borden af.
- (intransitive) to slink away shamefully
- Er zat na die onverwacht felle tegenstand niet veel anders op dan af te druipen.
- After the unexpectedly fierce resistance, there was little else to do but slink away.
- Er zat na die onverwacht felle tegenstand niet veel anders op dan af te druipen.
Inflection
| Inflection of afdruipen (strong class 2, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afdruipen | |||
| past singular | droop af | |||
| past participle | afgedropen | |||
| infinitive | afdruipen | |||
| gerund | afdruipen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | druip af | droop af | afdruip | afdroop |
| 2nd person sing. (jij) | druipt af | droop af | afdruipt | afdroop |
| 2nd person sing. (u) | druipt af | droop af | afdruipt | afdroop |
| 2nd person sing. (gij) | druipt af | droopt af | afdruipt | afdroopt |
| 3rd person singular | druipt af | droop af | afdruipt | afdroop |
| plural | druipen af | dropen af | afdruipen | afdropen |
| subjunctive sing.1 | druipe af | drope af | afdruipe | afdrope |
| subjunctive plur.1 | druipen af | dropen af | afdruipen | afdropen |
| imperative sing. | druip af | |||
| imperative plur.1 | druipt af | |||
| participles | afdruipend | afgedropen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- afdruiprek