Definify.com
Definition 2024
afgreiða
afgreiða
Icelandic
Verb
afgreiða (weak verb, third-person singular past indicative afgreiddi, supine afgreitt)
Conjugation
afgreiða — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að afgreiða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
afgreitt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
afgreiðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég afgreiði | við afgreiðum | present (nútíð) |
ég afgreiði | við afgreiðum |
| þú afgreiðir | þið afgreiðið | þú afgreiðir | þið afgreiðið | ||
| hann, hún, það afgreiðir | þeir, þær, þau afgreiða | hann, hún, það afgreiði | þeir, þær, þau afgreiði | ||
| past (þátíð) |
ég afgreiddi | við afgreiddum | past (þátíð) |
ég afgreiddi | við afgreiddum |
| þú afgreiddir | þið afgreidduð | þú afgreiddir | þið afgreidduð | ||
| hann, hún, það afgreiddi | þeir, þær, þau afgreiddu | hann, hún, það afgreiddi | þeir, þær, þau afgreiddu | ||
| imperative (boðháttur) |
afgreið (þú) | afgreiðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| afgreiddu | afgreiðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
afgreiðast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að afgreiðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
afgreiðst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
afgreiðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég afgreiðist | við afgreiðumst | present (nútíð) |
ég afgreiðist | við afgreiðumst |
| þú afgreiðist | þið afgreiðist | þú afgreiðist | þið afgreiðist | ||
| hann, hún, það afgreiðist | þeir, þær, þau afgreiðast | hann, hún, það afgreiðist | þeir, þær, þau afgreiðist | ||
| past (þátíð) |
ég afgreiddist | við afgreiddumst | past (þátíð) |
ég afgreiddist | við afgreiddumst |
| þú afgreiddist | þið afgreiddust | þú afgreiddist | þið afgreiddust | ||
| hann, hún, það afgreiddist | þeir, þær, þau afgreiddust | hann, hún, það afgreiddist | þeir, þær, þau afgreiddust | ||
| imperative (boðháttur) |
afgreiðst (þú) | afgreiðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| afgreiðstu | afgreiðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
afgreiddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
afgreiddur | afgreidd | afgreitt | afgreiddir | afgreiddar | afgreidd | |
| accusative (þolfall) |
afgreiddan | afgreidda | afgreitt | afgreidda | afgreiddar | afgreidd | |
| dative (þágufall) |
afgreiddum | afgreiddri | afgreiddu | afgreiddum | afgreiddum | afgreiddum | |
| genitive (eignarfall) |
afgreidds | afgreiddrar | afgreidds | afgreiddra | afgreiddra | afgreiddra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
afgreiddi | afgreidda | afgreidda | afgreiddu | afgreiddu | afgreiddu | |
| accusative (þolfall) |
afgreidda | afgreiddu | afgreidda | afgreiddu | afgreiddu | afgreiddu | |
| dative (þágufall) |
afgreidda | afgreiddu | afgreidda | afgreiddu | afgreiddu | afgreiddu | |
| genitive (eignarfall) |
afgreidda | afgreiddu | afgreidda | afgreiddu | afgreiddu | afgreiddu | |