Definify.com
Definition 2025
afkluiven
afkluiven
Dutch
Verb
afkluiven
Inflection
| Inflection of afkluiven (strong class 2, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afkluiven | |||
| past singular | kloof af | |||
| past participle | afgekloven | |||
| infinitive | afkluiven | |||
| gerund | afkluiven n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kluif af | kloof af | afkluif | afkloof |
| 2nd person sing. (jij) | kluift af | kloof af | afkluift | afkloof |
| 2nd person sing. (u) | kluift af | kloof af | afkluift | afkloof |
| 2nd person sing. (gij) | kluift af | klooft af | afkluift | afklooft |
| 3rd person singular | kluift af | kloof af | afkluift | afkloof |
| plural | kluiven af | kloven af | afkluiven | afkloven |
| subjunctive sing.1 | kluive af | klove af | afkluive | afklove |
| subjunctive plur.1 | kluiven af | kloven af | afkluiven | afkloven |
| imperative sing. | kluif af | |||
| imperative plur.1 | kluift af | |||
| participles | afkluivend | afgekloven | ||
| 1) Archaic. | ||||