Definify.com
Definition 2025
afpakken
afpakken
Dutch
Verb
afpakken
Inflection
| Inflection of afpakken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afpakken | |||
| past singular | pakte af | |||
| past participle | afgepakt | |||
| infinitive | afpakken | |||
| gerund | afpakken n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | pak af | pakte af | afpak | afpakte |
| 2nd person sing. (jij) | pakt af | pakte af | afpakt | afpakte |
| 2nd person sing. (u) | pakt af | pakte af | afpakt | afpakte |
| 2nd person sing. (gij) | pakt af | pakte af | afpakt | afpakte |
| 3rd person singular | pakt af | pakte af | afpakt | afpakte |
| plural | pakken af | pakten af | afpakken | afpakten |
| subjunctive sing.1 | pakke af | pakte af | afpakke | afpakte |
| subjunctive plur.1 | pakken af | pakten af | afpakken | afpakten |
| imperative sing. | pak af | |||
| imperative plur.1 | pakt af | |||
| participles | afpakkend | afgepakt | ||
| 1) Archaic. | ||||