Definify.com
Definition 2025
afschudden
afschudden
Dutch
Verb
afschudden
- (transitive) to shake off (literal sense)
- (transitive) to shake (off), to rid oneself of a pursuer
- Achtervolgen ze ons nog? — Nee, we hebben ze afgeschud.
- Are they still following us? — No, we've shaken them off.
- Achtervolgen ze ons nog? — Nee, we hebben ze afgeschud.
Inflection
| Inflection of afschudden (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afschudden | |||
| past singular | schudde af | |||
| past participle | afgeschud | |||
| infinitive | afschudden | |||
| gerund | afschudden n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | schud af | schudde af | afschud | afschudde |
| 2nd person sing. (jij) | schudt af | schudde af | afschudt | afschudde |
| 2nd person sing. (u) | schudt af | schudde af | afschudt | afschudde |
| 2nd person sing. (gij) | schudt af | schudde af | afschudt | afschudde |
| 3rd person singular | schudt af | schudde af | afschudt | afschudde |
| plural | schudden af | schudden af | afschudden | afschudden |
| subjunctive sing.1 | schudde af | schudde af | afschudde | afschudde |
| subjunctive plur.1 | schudden af | schudden af | afschudden | afschudden |
| imperative sing. | schud af | |||
| imperative plur.1 | schudt af | |||
| participles | afschuddend | afgeschud | ||
| 1) Archaic. | ||||