Definify.com

Definition 2025

afzwakken

(ergative) to weaken
In verleden, aardmagnetisch veld zwakte niet altijd af.‎
In the past, Earth's magnetic field didn't always weaken.
(ergative) to subside, to quiet down, to slow down
Deskundigen melden groei digitale muziekverkoop afzwakken.‎
Growth of digital music sales is slowing down - experts report.
(transitive) to relax (requirement or rule)
De toezichthouder moet daarom de eisen afzwakken.‎
That is why regulatory authority should relax the requirements.

Inflection of afzwakken (weak, separable)
infinitive	afzwakken
past singular	zwakte af
past participle	afgezwakt
infinitive	afzwakken
gerund	afzwakken n
verbal noun	—
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	zwak af	zwakte af	afzwak	afzwakte
2nd person sing. (jij)	zwakt af	zwakte af	afzwakt	afzwakte
2nd person sing. (u)	zwakt af	zwakte af	afzwakt	afzwakte
2nd person sing. (gij)	zwakt af	zwakte af	afzwakt	afzwakte
3rd person singular	zwakt af	zwakte af	afzwakt	afzwakte
plural	zwakken af	zwakten af	afzwakken	afzwakten

subjunctive sing.¹	zwakke af	zwakte af	afzwakke	afzwakte
subjunctive plur.¹	zwakken af	zwakten af	afzwakken	afzwakten

imperative sing.	zwak af
imperative plur.¹	zwakt af

participles	afzwakkend	afgezwakt
¹⁾ Archaic.