Definify.com
Webster 1913 Edition
Akin
A-kin′
,Adj.
[Pref.
a-
(for of
) + kin
.] 1.
Of the same kin; related by blood; – used of persons;
as, the two families are near
. akin
2.
Allied by nature; partaking of the same properties; of the same kind.
“A joy akin to rapture.” Cowper.
The literary character of the work is
akin
to its moral character. Jeffrey.
☞ This adjective is used only after the noun.
Webster 1828 Edition
Akin
AKIN'
,Adj.
1.
Related by blood, used of persons; as, the two families are near akin.2.
Allied by nature; partaking of the same properties; as, envy and jealousy are near akin. [This adjective is used only after the noun.]Definition 2025
Akın
akın
akın
Turkish
Noun
akın (definite accusative akını, plural akınlar)
- influx, inflow, flow
- foray, invasion
- raid
- 1961, Yahya Kemal Beyatlı, "Akıncı" in Kendi Gök Kubbemiz:
- Bin atlı akınlarda, çocuklar gibi şendik.
- We were merry as children at the raids which had a thousand riders.
- 1961, Yahya Kemal Beyatlı, "Akıncı" in Kendi Gök Kubbemiz:
- rush, incursion, irruption
- spate
- exodus
Declension
declension of akın
possessive forms of akın
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | akınım | akınlarım |
| definite accusative (belirtme) | akınımı | akınlarımı |
| dative (yönelme) | akınıma | akınlarıma |
| locative (bulunma) | akınımda | akınlarımda |
| ablative (çıkma) | akınımdan | akınlarımdan |
| genitive (tamlayan) | akınımın | akınlarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | akının | akınların |
| definite accusative (belirtme) | akınını | akınlarını |
| dative (yönelme) | akınına | akınlarına |
| locative (bulunma) | akınında | akınlarında |
| ablative (çıkma) | akınından | akınlarından |
| genitive (tamlayan) | akınının | akınlarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | akını | akınları |
| definite accusative (belirtme) | akınını | akınlarını |
| dative (yönelme) | akınına | akınlarına |
| locative (bulunma) | akınında | akınlarında |
| ablative (çıkma) | akınından | akınlarından |
| genitive (tamlayan) | akınının | akınlarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | akınımız | akınlarımız |
| definite accusative (belirtme) | akınımızı | akınlarımızı |
| dative (yönelme) | akınımıza | akınlarımıza |
| locative (bulunma) | akınımızda | akınlarımızda |
| ablative (çıkma) | akınımızdan | akınlarımızdan |
| genitive (tamlayan) | akınımızın | akınlarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | akınınız | akınlarınız |
| definite accusative (belirtme) | akınınızı | akınlarınızı |
| dative (yönelme) | akınınıza | akınlarınıza |
| locative (bulunma) | akınınızda | akınlarınızda |
| ablative (çıkma) | akınınızdan | akınlarınızdan |
| genitive (tamlayan) | akınınızın | akınlarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | akınları | akınları |
| definite accusative (belirtme) | akınlarını | akınlarını |
| dative (yönelme) | akınlarına | akınlarına |
| locative (bulunma) | akınlarında | akınlarında |
| ablative (çıkma) | akınlarından | akınlarından |
| genitive (tamlayan) | akınlarının | akınlarının |
Related terms
Related terms
|
|
|
Etymology 2
Verb
akın
- second-person plural imperative of akmak
Etymology 3
Noun
akın
References
- Nişanyan, Sevan (2002–), “akın”, in Nişanyan Sözlük
- Clauson, Gerard (1972) An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, page 87