Definify.com
Definition 2025
alienar
alienar
Catalan
Verb
alienar (first-person singular present alieno, past participle alienat)
- to alienate
Conjugation
Conjugation of alienar (first conjugation)
| infinitive | alienar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | alienant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | alienat | alienada | |||||
| plural | alienats | alienades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | alieno | alienes | aliena | alienem | alieneu | alienen | |
| imperfect | alienava | alienaves | alienava | alienàvem | alienàveu | alienaven | |
| future | alienaré | alienaràs | alienarà | alienarem | alienareu | alienaran | |
| preterite | aliení | alienares | alienà | alienàrem | alienàreu | alienaren | |
| conditional | alienaria | alienaries | alienaria | alienaríem | alienaríeu | alienarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | alieni | alienis | alieni | alienem | alieneu | alienin | |
| imperfect | alienés | alienessis | alienés | alienéssim | alienéssiu | alienessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | aliena | alieni | alienem | alieneu | alienin | ||
Related terms
Portuguese
Etymology
Borrowed from Latin alienāre. Compare alhear.
Verb
alienar (first-person singular present indicative alieno, past participle alienado)
- to alienate
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb alienar
Related terms
Spanish
Etymology
Borrowed from Latin alienāre. Compare enajenar.
Verb
alienar (first-person singular present alieno, first-person singular preterite aliené, past participle alienado)
- to alienate
Conjugation
1Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.