Definify.com
Definition 2025
arrapar
arrapar
Catalan
Verb
arrapar (first-person singular present arrapo, past participle arrapat)
Conjugation
Conjugation of arrapar (first conjugation)
| infinitive | arrapar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | arrapant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | arrapat | arrapada | |||||
| plural | arrapats | arrapades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | arrapo | arrapes | arrapa | arrapem | arrapeu | arrapen | |
| imperfect | arrapava | arrapaves | arrapava | arrapàvem | arrapàveu | arrapaven | |
| future | arraparé | arraparàs | arraparà | arraparem | arrapareu | arraparan | |
| preterite | arrapí | arrapares | arrapà | arrapàrem | arrapàreu | arraparen | |
| conditional | arraparia | arraparies | arraparia | arraparíem | arraparíeu | arraparien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès |
|
| present | arrapi | arrapis | arrapi | arrapem | arrapeu | arrapin | |
| imperfect | arrapés | arrapessis | arrapés | arrapéssim | arrapéssiu | arrapessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | arrapa | arrapi | arrapem | arrapeu | arrapin | ||