Definify.com
Definition 2025
bekwamen
bekwamen
Dutch
Verb
bekwamen
Inflection
| Inflection of bekwamen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bekwamen | |||
| past singular | bekwaamde | |||
| past participle | bekwaamd | |||
| infinitive | bekwamen | |||
| gerund | bekwamen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bekwaam | bekwaamde | ||
| 2nd person sing. (jij) | bekwaamt | bekwaamde | ||
| 2nd person sing. (u) | bekwaamt | bekwaamde | ||
| 2nd person sing. (gij) | bekwaamt | bekwaamde | ||
| 3rd person singular | bekwaamt | bekwaamde | ||
| plural | bekwamen | bekwaamden | ||
| subjunctive sing.1 | bekwame | bekwaamde | ||
| subjunctive plur.1 | bekwamen | bekwaamden | ||
| imperative sing. | bekwaam | |||
| imperative plur.1 | bekwaamt | |||
| participles | bekwamend | bekwaamd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Etymology 2
Non-lemma forms.
Verb
bekwamen
- plural past indicative and subjunctive of bekomen