Definify.com
Definition 2025
benaderen
benaderen
Dutch
Verb
benaderen
- (transitive) to approach
- (transitive) to approximate
Inflection
| Inflection of benaderen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | benaderen | |||
| past singular | benaderde | |||
| past participle | benaderd | |||
| infinitive | benaderen | |||
| gerund | benaderen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | benader | benaderde | ||
| 2nd person sing. (jij) | benadert | benaderde | ||
| 2nd person sing. (u) | benadert | benaderde | ||
| 2nd person sing. (gij) | benadert | benaderde | ||
| 3rd person singular | benadert | benaderde | ||
| plural | benaderen | benaderden | ||
| subjunctive sing.1 | benadere | benaderde | ||
| subjunctive plur.1 | benaderen | benaderden | ||
| imperative sing. | benader | |||
| imperative plur.1 | benadert | |||
| participles | benaderend | benaderd | ||
| 1) Archaic. | ||||