Definify.com
Definition 2025
beperken
beperken
Dutch
Verb
beperken
- (transitive) to limit, to curtail, to restrict
- De vrijheid van meningsuiting wordt niet alleen door de wet beperkt, maar ook door normen van moraal en beschaving.
- Freedom of speech is not only bounded by the law, but also by norms of morality and civility.
- De vrijheid van meningsuiting wordt niet alleen door de wet beperkt, maar ook door normen van moraal en beschaving.
- (transitive) to abridge
Inflection
| Inflection of beperken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beperken | |||
| past singular | beperkte | |||
| past participle | beperkt | |||
| infinitive | beperken | |||
| gerund | beperken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beperk | beperkte | ||
| 2nd person sing. (jij) | beperkt | beperkte | ||
| 2nd person sing. (u) | beperkt | beperkte | ||
| 2nd person sing. (gij) | beperkt | beperkte | ||
| 3rd person singular | beperkt | beperkte | ||
| plural | beperken | beperkten | ||
| subjunctive sing.1 | beperke | beperkte | ||
| subjunctive plur.1 | beperken | beperkten | ||
| imperative sing. | beperk | |||
| imperative plur.1 | beperkt | |||
| participles | beperkend | beperkt | ||
| 1) Archaic. | ||||