Definify.com
Definition 2025
bewapenen
bewapenen
Dutch
Verb
bewapenen
- (transitive) to arm (to supply with weapons)
Inflection
| Inflection of bewapenen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bewapenen | |||
| past singular | bewapende | |||
| past participle | bewapend | |||
| infinitive | bewapenen | |||
| gerund | bewapenen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bewapen | bewapende | ||
| 2nd person sing. (jij) | bewapent | bewapende | ||
| 2nd person sing. (u) | bewapent | bewapende | ||
| 2nd person sing. (gij) | bewapent | bewapende | ||
| 3rd person singular | bewapent | bewapende | ||
| plural | bewapenen | bewapenden | ||
| subjunctive sing.1 | bewapene | bewapende | ||
| subjunctive plur.1 | bewapenen | bewapenden | ||
| imperative sing. | bewapen | |||
| imperative plur.1 | bewapent | |||
| participles | bewapenend | bewapend | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- bewapening