Definify.com
Definition 2025
beweiden
beweiden
Dutch
Verb
beweiden
- (transitive) to graze, to make animals graze on
Inflection
| Inflection of beweiden (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | beweiden | |||
| past singular | beweidde | |||
| past participle | beweid | |||
| infinitive | beweiden | |||
| gerund | beweiden n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | beweid | beweidde | ||
| 2nd person sing. (jij) | beweidt | beweidde | ||
| 2nd person sing. (u) | beweidt | beweidde | ||
| 2nd person sing. (gij) | beweidt | beweidde | ||
| 3rd person singular | beweidt | beweidde | ||
| plural | beweiden | beweidden | ||
| subjunctive sing.1 | beweide | beweidde | ||
| subjunctive plur.1 | beweiden | beweidden | ||
| imperative sing. | beweid | |||
| imperative plur.1 | beweidt | |||
| participles | beweidend | beweid | ||
| 1) Archaic. | ||||