Definify.com
Definition 2024
Bilgin
Bilgin
See also: bilgin
Turkish
Proper noun
Bilgin
- A male given name which means "pundit".
Declension
declension of Bilgin
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Bilgin | Bilginler / Bilgin'ler |
| accusative | Bilgin'i | Bilginleri / Bilgin'leri |
| dative | Bilgin'e | Bilginlere / Bilgin'lere |
| locative | Bilgin'de | Bilginlerde / Bilgin'lerde |
| ablative | Bilgin'den | Bilginlerden / Bilgin'lerden |
| genitive | Bilgin'in | Bilginlerin / Bilgin'lerin |
possessive of Bilgin
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Bilgin'im | Bilginlerim / Bilgin'lerim |
| senin (your) | Bilgin'in | Bilginlerin / Bilgin'lerin |
| onun (his/her/its) | Bilgin'i | Bilginleri / Bilgin'leri |
| bizim (our) | Bilgin'imiz | Bilginlerimiz / Bilgin'lerimiz |
| sizin (your) | Bilgin'iniz | Bilginleriniz / Bilgin'leriniz |
| onların (their) | Bilgin'i / Bilginleri / Bilgin'leri | Bilginleri / Bilgin'leri |
bilgin
bilgin
See also: Bilgin
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): bilɟin
Noun
bilgin (definite accusative bilgini, plural bilginler)
Synonyms
Declension
declension of bilgin
possessive forms of bilgin
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | bilginim | bilginlerim |
| definite accusative (belirtme) | bilginimi | bilginlerimi |
| dative (yönelme) | bilginime | bilginlerime |
| locative (bulunma) | bilginimde | bilginlerimde |
| ablative (çıkma) | bilginimden | bilginlerimden |
| genitive (tamlayan) | bilginimin | bilginlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | bilginin | bilginlerin |
| definite accusative (belirtme) | bilginini | bilginlerini |
| dative (yönelme) | bilginine | bilginlerine |
| locative (bulunma) | bilgininde | bilginlerinde |
| ablative (çıkma) | bilgininden | bilginlerinden |
| genitive (tamlayan) | bilgininin | bilginlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | bilgini | bilginleri |
| definite accusative (belirtme) | bilginini | bilginlerini |
| dative (yönelme) | bilginine | bilginlerine |
| locative (bulunma) | bilgininde | bilginlerinde |
| ablative (çıkma) | bilgininden | bilginlerinden |
| genitive (tamlayan) | bilgininin | bilginlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | bilginimiz | bilginlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | bilginimizi | bilginlerimizi |
| dative (yönelme) | bilginimize | bilginlerimize |
| locative (bulunma) | bilginimizde | bilginlerimizde |
| ablative (çıkma) | bilginimizden | bilginlerimizden |
| genitive (tamlayan) | bilginimizin | bilginlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | bilgininiz | bilginleriniz |
| definite accusative (belirtme) | bilgininizi | bilginlerinizi |
| dative (yönelme) | bilgininize | bilginlerinize |
| locative (bulunma) | bilgininizde | bilginlerinizde |
| ablative (çıkma) | bilgininizden | bilginlerinizden |
| genitive (tamlayan) | bilgininizin | bilginlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | bilginleri | bilginleri |
| definite accusative (belirtme) | bilginlerini | bilginlerini |
| dative (yönelme) | bilginlerine | bilginlerine |
| locative (bulunma) | bilginlerinde | bilginlerinde |
| ablative (çıkma) | bilginlerinden | bilginlerinden |
| genitive (tamlayan) | bilginlerinin | bilginlerinin |
predicative forms of bilgin
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | bilginim | bilginlerim* |
| sen (you are) | bilginsin | bilginlersin* |
| o (he/she/it is) | bilgin / bilgindir | bilginler* / bilginlerdir* |
| biz (we are) | bilginiz | bilginleriz |
| siz (you are) | bilginsiniz | bilginlersiniz |
| onlar (they are) | bilginler | bilginlerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | bilgindim | bilginlerdim* |
| sen (you were) | bilgindin | bilginlerdin* |
| o (he/she/it was) | bilgindi | bilginlerdi* |
| biz (we were) | bilgindik | bilginlerdik |
| siz (you were) | bilgindiniz | bilginlerdiniz |
| onlar (they were) | bilgindiler | bilginlerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | bilginmişim | bilginlermişim* |
| sen (you were) | bilginmişsin | bilginlermişsin* |
| o (he/she/it was) | bilginmiş | bilginlermiş* |
| biz (we were) | bilginmişiz | bilginlermişiz |
| siz (you were) | bilginmişsiniz | bilginlermişsiniz |
| onlar (they were) | bilginmişler | bilginlermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||
Etymology 2
Noun
bilgin
- second-person singular possessive of bilgi