Definify.com
Definition 2025
bléien
bléien
See also: bleien
Luxembourgish
Verb
bléien (third-person singular present blitt, past participle geblitt, auxiliary verb hunn)
Conjugation
| Irregular | ||
|---|---|---|
| infinitive | bléien | |
| participle | geblitt | |
| auxiliary | hunn | |
| present indicative |
imperative | |
| 1st singular | bléien | — |
| 2nd singular | blitts | bléi |
| 3rd singular | blitt | — |
| 1st plural | bléien | — |
| 2nd plural | bléit | bléit |
| 3rd plural | bléien | — |
| (n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. | ||