Definify.com
Definition 2024
bloeien
bloeien
Dutch
Verb
bloeien
- (intransitive) to blossom, bear flowers
- (intransitive) to grow, develop
- (intransitive) to flourish, prosper
- (intransitive, uncommon) to produce a swelling or secretion
- (intransitive, obsolete) to blush, redden in the face
Inflection
| Inflection of bloeien (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bloeien | |||
| past singular | bloeide | |||
| past participle | gebloeid | |||
| infinitive | bloeien | |||
| gerund | bloeien n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bloei | bloeide | ||
| 2nd person sing. (jij) | bloeit | bloeide | ||
| 2nd person sing. (u) | bloeit | bloeide | ||
| 2nd person sing. (gij) | bloeit | bloeide | ||
| 3rd person singular | bloeit | bloeide | ||
| plural | bloeien | bloeiden | ||
| subjunctive sing.1 | bloeie | bloeide | ||
| subjunctive plur.1 | bloeien | bloeiden | ||
| imperative sing. | bloei | |||
| imperative plur.1 | bloeit | |||
| participles | bloeiend | gebloeid | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- bloeier
- bloeitijd
- doorbloeien
- herbloeien
- ontbloeien
- opbloeien
- openbloeien
- uitbloeien
- bloeiaar
- bloeiblad
- bloeifeest
- bloeie
- bloeiendheid
- bloeiig
- bloeiing
- bloeiklaver
- bloeiknop
- bloeikolf
- bloeilente
- bloeilust
- bloeimaand
- bloeiperk
- bloeischede
- bloeitak
- bloeitijd
- bloeitop
- bloeiwijze
- bloeizaam
- bedektbloeiend
- zichtbaarbloeiend
Etymology 2
Non-lemma forms.
Noun
bloeien
- Plural form of bloei
Noun
bloeien
- (archaic) Plural form of bloed