Definify.com
Definition 2025
boemelen
boemelen
Dutch
Verb
boemelen
- (intransitive) to go out at bars and cafés
- (intransitive) to get drunk, typically in a boisterous or lavish fashion
- (intransitive) to scrounge, to leech
- (intransitive) to commute by train, especially when drunk
- (intransitive) to travel slowly and stop frequently, of trains and less often of buses
Inflection
| Inflection of boemelen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | boemelen | |||
| past singular | boemelde | |||
| past participle | geboemeld | |||
| infinitive | boemelen | |||
| gerund | boemelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | boemel | boemelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | boemelt | boemelde | ||
| 2nd person sing. (u) | boemelt | boemelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | boemelt | boemelde | ||
| 3rd person singular | boemelt | boemelde | ||
| plural | boemelen | boemelden | ||
| subjunctive sing.1 | boemele | boemelde | ||
| subjunctive plur.1 | boemelen | boemelden | ||
| imperative sing. | boemel | |||
| imperative plur.1 | boemelt | |||
| participles | boemelend | geboemeld | ||
| 1) Archaic. | ||||