Definify.com
Definition 2025
brinna
brinna
Old Swedish
Verb
brinna
- to burn, be on fire
Conjugation
<div class="NavFrame" width: 100%;">
Conjugation of brinna (strong)
| present | past | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | brinna | — | |||
| participle | brinnandi, -e | brunnin | |||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | brinder | brinni, -e | — | bran | brunni, -e |
| þū | brinder | brinni, -e | brin | brant | brunni, -e |
| han | brinder | brinni, -e | — | bran | brunni, -e |
| vīr | brinnum, -om | brinnum, -om | brinnum, -om | brunnum, -om | brunnum, -om |
| īr | brinnin | brinnin | brinnin | brunnin | brunnin |
| þēr | brinna | brinnin | — | brunnu, -o | brunnin |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
| iæk | — | — | — | — | — |
| þū | — | — | — | — | — |
| han | — | — | — | — | — |
| vīr | — | — | — | — | — |
| īr | — | — | — | — | — |
| þēr | — | — | — | — | — |
Descendants
- Swedish: brinna
Swedish
Etymology
From Old Swedish brinna, from Old Norse brenna, from Proto-Germanic *brinnaną.
Pronunciation
Verb
brinna
- (intransitive) to burn