Definify.com
Definition 2025
bullatus
bullatus
Latin
Participle
bullātus m (feminine bullāta, neuter bullātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | bullātus | bullāta | bullātum | bullātī | bullātae | bullāta | |
| genitive | bullātī | bullātae | bullātī | bullātōrum | bullātārum | bullātōrum | |
| dative | bullātō | bullātō | bullātīs | ||||
| accusative | bullātum | bullātam | bullātum | bullātōs | bullātās | bullāta | |
| ablative | bullātō | bullātā | bullātō | bullātīs | |||
| vocative | bullāte | bullāta | bullātum | bullātī | bullātae | bullāta | |
Adjective
bullātus m (feminine bullāta, neuter bullātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | bullātus | bullāta | bullātum | bullātī | bullātae | bullāta | |
| genitive | bullātī | bullātae | bullātī | bullātōrum | bullātārum | bullātōrum | |
| dative | bullātō | bullātō | bullātīs | ||||
| accusative | bullātum | bullātam | bullātum | bullātōs | bullātās | bullāta | |
| ablative | bullātō | bullātā | bullātō | bullātīs | |||
| vocative | bullāte | bullāta | bullātum | bullātī | bullātae | bullāta | |
References
- bullatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- bullatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “bullatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.