Definify.com
Definition 2025
circumiciens
circumiciens
Latin
Participle
circumiciēns m, f, n (genitive circumicientis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | circumiciēns | circumicientēs | circumicientia | ||
| genitive | circumicientis | circumicientium | |||
| dative | circumicientī | circumicientibus | |||
| accusative | circumicientem | circumiciēns | circumicientēs | circumicientia | |
| ablative | circumiciente, circumicientī1 | circumicientibus | |||
| vocative | circumiciēns | circumicientēs | circumicientia | ||
1When used purely as an adjective.