Definify.com
Definition 2024
circumiciens
circumiciens
Latin
Participle
circumiciēns m, f, n (genitive circumicientis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
nominative | circumiciēns | circumicientēs | circumicientia | ||
genitive | circumicientis | circumicientium | |||
dative | circumicientī | circumicientibus | |||
accusative | circumicientem | circumiciēns | circumicientēs | circumicientia | |
ablative | circumiciente, circumicientī1 | circumicientibus | |||
vocative | circumiciēns | circumicientēs | circumicientia |
1When used purely as an adjective.