Definify.com

Definition 2024


circumicio

circumicio

Latin

Verb

circumiciō (present infinitive circumicere, perfect active circumiēcī, supine circumiectum); third conjugation iō-variant

  1. I throw, cast, place or hurl around.
  2. I surround, encompass, envelop.

Inflection

   Conjugation of circumicio (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present circumiciō circumicis circumicit circumicimus circumicitis circumiciunt
imperfect circumiciēbam circumiciēbās circumiciēbat circumiciēbāmus circumiciēbātis circumiciēbant
future circumiciam circumiciēs circumiciet circumiciēmus circumiciētis circumicient
perfect circumiēcī circumiēcistī circumiēcit circumiēcimus circumiēcistis circumiēcērunt, circumiēcēre
pluperfect circumiēceram circumiēcerās circumiēcerat circumiēcerāmus circumiēcerātis circumiēcerant
future perfect circumiēcerō circumiēceris circumiēcerit circumiēcerimus circumiēceritis circumiēcerint
passive present circumicior circumiceris, circumicere circumicitur circumicimur circumiciminī circumiciuntur
imperfect circumiciēbar circumiciēbāris, circumiciēbāre circumiciēbātur circumiciēbāmur circumiciēbāminī circumiciēbantur
future circumiciar circumiciēris, circumiciēre circumiciētur circumiciēmur circumiciēminī circumicientur
perfect circumiectus + present active indicative of sum
pluperfect circumiectus + imperfect active indicative of sum
future perfect circumiectus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present circumiciam circumiciās circumiciat circumiciāmus circumiciātis circumiciant
imperfect circumicerem circumicerēs circumiceret circumicerēmus circumicerētis circumicerent
perfect circumiēcerim circumiēcerīs circumiēcerit circumiēcerīmus circumiēcerītis circumiēcerint
pluperfect circumiēcissem circumiēcissēs circumiēcisset circumiēcissēmus circumiēcissētis circumiēcissent
passive present circumiciar circumiciāris, circumiciāre circumiciātur circumiciāmur circumiciāminī circumiciantur
imperfect circumicerer circumicerēris, circumicerēre circumicerētur circumicerēmur circumicerēminī circumicerentur
perfect circumiectus + present active subjunctive of sum
pluperfect circumiectus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present circumice circumicite
future circumicitō circumicitō circumicitōte circumiciuntō
passive present circumicere circumiciminī
future circumicitor circumicitor circumiciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives circumicere circumiēcisse circumiectūrus esse circumicī circumiectus esse circumiectum īrī
participles circumiciēns circumiectūrus circumiectus circumiciendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
circumicere circumiciendī circumiciendō circumiciendum circumiectum circumiectū

Derived terms

Related terms

References