Definify.com
Definition 2025
coibir
coibir
Portuguese
Verb
coibir (first-person singular present indicative coíbo, past participle coibido)
- (transitive) to restrain (to control or keep in check)
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ir verb coibir
| Notes:[edit] | ||||||
| Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| First-person (eu) |
Second-person (tu) |
Third-person (ele / ela / você) |
First-person (nós) |
Second-person (vós) |
Third-person (eles / elas / vocês) |
|
| Infinitive | ||||||
| Impersonal | coibir | |||||
| Personal | coibir | coibires | coibir | coibirmos | coibirdes | coibirem |
| Gerund | ||||||
| coibindo | ||||||
| Past participle | ||||||
| Masculine | coibido | coibidos | ||||
| Feminine | coibida | coibidas | ||||
| Indicative | ||||||
| Present | coíbo | coíbes | coíbe | coibimos | coibis | coíbem |
| Imperfect | coibia | coibias | coibia | coibíamos | coibíeis | coibiam |
| Preterite | coibi | coibiste | coibiu | coibimos | coibistes | coibiram |
| Pluperfect | coibira | coibiras | coibira | coibíramos | coibíreis | coibiram |
| Future | coibirei | coibirás | coibirá | coibiremos | coibireis | coibirão |
| Conditional | ||||||
| coibiria | coibirias | coibiria | coibiríamos | coibiríeis | coibiriam | |
| Subjunctive | ||||||
| Present | coíba | coíbas | coíba | coíbamos | coíbais | coíbam |
| Imperfect | coibisse | coibisses | coibisse | coibíssemos | coibísseis | coibissem |
| Future | coibir | coibires | coibir | coibirmos | coibirdes | coibirem |
| Imperative | ||||||
| Affirmative | - | coíbe | coíba | coíbamos | coíbi | coíbam |
| Negative (não) | - | coíbas | coíba | coíbamos | coíbais | coíbam |