Definify.com
Definition 2025
coniecturalis
coniecturalis
Latin
Adjective
coniectūrālis m, f (neuter coniectūrāle); third declension
- Of or belonging to conjecture or guessing; conjectural.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | coniectūrālis | coniectūrāle | coniectūrālēs | coniectūrālia | |
| genitive | coniectūrālis | coniectūrālium | |||
| dative | coniectūrālī | coniectūrālibus | |||
| accusative | coniectūrālem | coniectūrāle | coniectūrālēs | coniectūrālia | |
| ablative | coniectūrālī | coniectūrālibus | |||
| vocative | coniectūrālis | coniectūrāle | coniectūrālēs | coniectūrālia | |
Derived terms
Related terms
References
- coniecturalis in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers