Definify.com
Definition 2025
conmortuus
conmortuus
Latin
Participle
conmortuus m (feminine conmortua, neuter conmortuum); first/second declension
- Alternative form of commortuus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | conmortuus | conmortua | conmortuum | conmortuī | conmortuae | conmortua | |
| genitive | conmortuī | conmortuae | conmortuī | conmortuōrum | conmortuārum | conmortuōrum | |
| dative | conmortuō | conmortuō | conmortuīs | ||||
| accusative | conmortuum | conmortuam | conmortuum | conmortuōs | conmortuās | conmortua | |
| ablative | conmortuō | conmortuā | conmortuō | conmortuīs | |||
| vocative | conmortue | conmortua | conmortuum | conmortuī | conmortuae | conmortua | |