Definify.com
Definition 2025
conparatus
conparatus
Latin
Participle
conparātus m (feminine conparāta, neuter conparātum); first/second declension
- Alternative form of comparātus
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | conparātus | conparāta | conparātum | conparātī | conparātae | conparāta | |
| genitive | conparātī | conparātae | conparātī | conparātōrum | conparātārum | conparātōrum | |
| dative | conparātō | conparātō | conparātīs | ||||
| accusative | conparātum | conparātam | conparātum | conparātōs | conparātās | conparāta | |
| ablative | conparātō | conparātā | conparātō | conparātīs | |||
| vocative | conparāte | conparāta | conparātum | conparātī | conparātae | conparāta | |