Definify.com
Definition 2025
constateren
constateren
Dutch
Verb
constateren
- (transitive) to ascertain
Inflection
| Inflection of constateren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | constateren | |||
| past singular | constateerde | |||
| past participle | geconstateerd | |||
| infinitive | constateren | |||
| gerund | constateren n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | constateer | constateerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | constateert | constateerde | ||
| 2nd person sing. (u) | constateert | constateerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | constateert | constateerde | ||
| 3rd person singular | constateert | constateerde | ||
| plural | constateren | constateerden | ||
| subjunctive sing.1 | constatere | constateerde | ||
| subjunctive plur.1 | constateren | constateerden | ||
| imperative sing. | constateer | |||
| imperative plur.1 | constateert | |||
| participles | constaterend | geconstateerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
Derived terms
- constatering