Definify.com
Definition 2025
Copernicium
Copernicium
See also: copernicium
German
Noun
Copernicium n (genitive Coperniciums, no plural)
- copernicium (chemical element)
Declension
Declension of Copernicium (uncountable)
| singular | |||
|---|---|---|---|
| indef. | def. | noun | |
| nominative | ein | das | Copernicium |
| genitive | eines | des | Coperniciums |
| dative | einem | dem | Copernicium |
| accusative | ein | das | Copernicium |
copernicium
copernicium
See also: Copernicium
English
| Chemical element | |
|---|---|
| Cn | Previous: roentgenium (Rg) |
| Next: ununtrium (Uut) | |
Noun
copernicium (uncountable)
- The transuranic chemical element (symbol Cn) with atomic number 112.
Related terms
- Copernicus
- Copernican
- copernicate
Synonyms
Translations
chemical element
|
|
References
- ↑ “copernicium” in Merriam-Webster Online Dictionary, Merriam-Webster Online.
Dutch
| Chemical element | |
|---|---|
| Cn | Previous: roentgenium (Rg) |
| Next: ununtrium (Uut) | |
Pronunciation
Noun
copernicium n (uncountable)
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ko.perˈni.ki.um/, [kɔ.pɛrˈnɪ.ki.ũ]
Noun
copernicium n (genitive coperniciī); second declension
Inflection
Second declension.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | copernicium | copernicia |
| genitive | coperniciī | coperniciōrum |
| dative | coperniciō | coperniciīs |
| accusative | copernicium | copernicia |
| ablative | coperniciō | coperniciīs |
| vocative | copernicium | copernicia |