Definify.com
Definition 2025
corniculatus
corniculatus
Latin
Adjective
corniculātus m (feminine corniculāta, neuter corniculātum); first/second declension
- horn-shaped
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | corniculātus | corniculāta | corniculātum | corniculātī | corniculātae | corniculāta | |
| genitive | corniculātī | corniculātae | corniculātī | corniculātōrum | corniculātārum | corniculātōrum | |
| dative | corniculātō | corniculātō | corniculātīs | ||||
| accusative | corniculātum | corniculātam | corniculātum | corniculātōs | corniculātās | corniculāta | |
| ablative | corniculātō | corniculātā | corniculātō | corniculātīs | |||
| vocative | corniculāte | corniculāta | corniculātum | corniculātī | corniculātae | corniculāta | |
Synonyms
Related terms
|
Descendants
- English: corniculate
References
- corniculatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “corniculatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.