Definify.com
Definition 2025
cornuatus
cornuatus
Latin
Adjective
cornuātus m (feminine cornuāta, neuter cornuātum); first/second declension
- horn-shaped, horn-like
 
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | cornuātus | cornuāta | cornuātum | cornuātī | cornuātae | cornuāta | |
| genitive | cornuātī | cornuātae | cornuātī | cornuātōrum | cornuātārum | cornuātōrum | |
| dative | cornuātō | cornuātō | cornuātīs | ||||
| accusative | cornuātum | cornuātam | cornuātum | cornuātōs | cornuātās | cornuāta | |
| ablative | cornuātō | cornuātā | cornuātō | cornuātīs | |||
| vocative | cornuāte | cornuāta | cornuātum | cornuātī | cornuātae | cornuāta | |
Synonyms
Related terms
  | 
References
- cornuatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - Félix Gaffiot (1934), “cornuatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.