Polish
czoło
Noun
czoło n (diminutive czółko)
- forehead
Declension
declension of czoło
|
singular |
plural |
| nominative |
czoło
|
czoła
|
| genitive |
czoła
|
czół
|
| dative |
czołu
|
czołom
|
| accusative |
czoło
|
czoła
|
| instrumental |
czołem
|
czołami
|
| locative |
czole
|
czołach
|
| vocative |
czoło
|
czoła
|
Derived terms
- (nouns) czelność, czołówka
- (adjectives) czelny, czołowy
Noun
czoło n
- front, forefront
- Na czele pochodu szli zasłużeni dla partii działacze.
Declension
declension of czoło
|
singular |
| nominative |
czoło
|
| genitive |
czoła
|
| dative |
czołu
|
| accusative |
czoło
|
| instrumental |
czołem
|
| locative |
czele
|
| vocative |
czoło
|
Synonyms