Definify.com
Definition 2024
dáil
dáil
Irish
Noun
dáil f (genitive singular dála, nominative plural dálaí)
- meeting; tryst, encounter
- consultative gathering, assembly, convention
- matchmaking gathering; betrothal
- parliament, legislative assembly
- (usually capitalized; in full, Dáil Éireann) the lower house of the Irish parliament
- distribution, apportionment
- decree, judgment
- nearness, proximity
- matter, condition; circumstance, affair, situation
Declension
Declension of dáil
Third declension
Bare forms:
|
Forms with the definite article:
|
Derived terms
- bandáil (“company, assembly of women”)
- comhdháil (“meeting, tryst; convention, congress”)
- dáileán (“handout, leaflet”)
- Dáil Éireann (“Parliament of Ireland”)
- mórdháil (“great assembly, general convention; great pomp, great display”)
- Teachta Dála (“Member of the Dáil”)
Verb
dáil (present analytic dáileann, future analytic dáilfidh, verbal noun dáileadh, past participle dáilte)
- to allocate, distribute, allot
- to pour out
Conjugation
First Conjugation (A)
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | dáilim | dáileann tú; dáilir† |
dáileann sé, sí | dáilimid | dáileann sibh | dáileann siad; dáilid† |
a dháileann; a dháileas / a ndáileann*; a ndáileas* |
dáiltear |
past | dháil mé; dháileas | dháil tú; dháilis | dháil sé, sí | dháileamar; dháil muid | dháil sibh; dháileabhair | dháil siad; dháileadar | a dháil / ar dháil* |
dáileadh | |
past habitual | dháilinn | dháilteá | dháileadh sé, sí | dháilimis; dháileadh muid | dháileadh sibh | dháilidís; dháileadh siad | a dháileadh / ar dháileadh* |
dháiltí | |
future | dáilfidh mé; dáilfead |
dáilfidh tú; dáilfir† |
dáilfidh sé, sí | dáilfimid; dáilfidh muid |
dáilfidh sibh | dáilfidh siad; dáilfid† |
a dháilfidh; a dháilfeas / a ndáilfidh*; a ndáilfeas* |
dáilfear | |
conditional | dháilfinn | dháilfeá | dháilfeadh sé, sí | dháilfimis; dháilfeadh muid | dháilfeadh sibh | dháilfidís; dháilfeadh siad | a dháilfeadh / ar dháilfeadh* |
dháilfí | |
subjunctive | present | go ndáile mé; go ndáilead† |
go ndáile tú; go ndáilir† |
go ndáile sé, sí | go ndáilimid; go ndáile muid |
go ndáile sibh | go ndáile siad; go ndáilid† |
— | go ndáiltear |
past | dá ndáilinn | dá ndáilteá | dá ndáileadh sé, sí | dá ndáilimis; dá ndáileadh muid |
dá ndáileadh sibh | dá ndáilidís; dá ndáileadh siad |
— | dá ndáiltí | |
imperative | dáilim | dáil | dáileadh sé, sí | dáilimis | dáiligí; dáilidh† |
dáilidís | — | dáiltear | |
verbal noun | dáileadh | ||||||||
past participle | dáilte |
* Indirect relative
† Dialect form
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
dáil | dháil | ndáil |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |