Definify.com

Definition 2024

See also: dion, Dion, and dìon

díon m ‎(genitive singular dín, nominative plural díonta)

Declension of díon

First declension

Bare forms:

díon ‎(present analytic díonann, future analytic díonfaidh, verbal noun díon, past participle díonta)

First Conjugation (A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	díonaim	díonann tú; díonair^†	díonann sé, sí	díonaimid	díonann sibh	díonann siad; díonaid^†	a dhíonann; a dhíonas / a ndíonann; a ndíonas	díontar
	past	dhíon mé; dhíonas	dhíon tú; dhíonais	dhíon sé, sí	dhíonamar; dhíon muid	dhíon sibh; dhíonabhair	dhíon siad; dhíonadar	a dhíon / ar dhíon*	díonadh
	past habitual	dhíonainn	dhíontá	dhíonadh sé, sí	dhíonaimis; dhíonadh muid	dhíonadh sibh	dhíonaidís; dhíonadh siad	a dhíonadh / ar dhíonadh*	dhíontaí
	future	díonfaidh mé; díonfad	díonfaidh tú; díonfair^†	díonfaidh sé, sí	díonfaimid; díonfaidh muid	díonfaidh sibh	díonfaidh siad; díonfaid^†	a dhíonfaidh; a dhíonfas / a ndíonfaidh; a ndíonfas	díonfar
conditional		dhíonfainn	dhíonfá	dhíonfadh sé, sí	dhíonfaimis; dhíonfadh muid	dhíonfadh sibh	dhíonfaidís; dhíonfadh siad	a dhíonfadh / ar dhíonfadh*	dhíonfaí
subjunctive	present	go ndíona mé; go ndíonad^†	go ndíona tú; go ndíonair^†	go ndíona sé, sí	go ndíonaimid; go ndíona muid	go ndíona sibh	go ndíona siad; go ndíonaid^†	—	go ndíontar
subjunctive	past	dá ndíonainn	dá ndíontá	dá ndíonadh sé, sí	dá ndíonaimis; dá ndíonadh muid	dá ndíonadh sibh	dá ndíonaidís; dá ndíonadh siad	—	dá ndíontaí
imperative		díonaim	díon	díonadh sé, sí	díonaimis	díonaigí; díonaidh^†	díonaidís	—	díontar
verbal noun		díon
past participle		díonta

* Indirect relative
† Dialect form

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
díon	dhíon	ndíon
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.