Definify.com
Definition 2024
Dayı
dayı
dayı
Crimean Tatar
Noun
dayı
- maternal uncle, brother of mother
Declension
Declension of dayı
| nominative | dayı |
|---|---|
| genitive | dayının |
| dative | dayığa |
| accusative | dayını |
| locative | dayıda |
| ablative | dayıdan |
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): [dajɯ]
- Hyphenation: da‧yı
Etymology 1
From Old Turkic [script needed] (tay, tagay), from Proto-Turkic *tāy, *dāj- (“uncle”).
Noun
dayı (definite accusative dayıyı, plural dayılar)
- maternal uncle, one's mother's brother
- dey
Declension
declension of dayı
possessive forms of dayı
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | dayım | dayılarım |
| definite accusative (belirtme) | dayımı | dayılarımı |
| dative (yönelme) | dayıma | dayılarıma |
| locative (bulunma) | dayımda | dayılarımda |
| ablative (çıkma) | dayımdan | dayılarımdan |
| genitive (tamlayan) | dayımın | dayılarımın |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dayın | dayıların |
| definite accusative (belirtme) | dayını | dayılarını |
| dative (yönelme) | dayına | dayılarına |
| locative (bulunma) | dayında | dayılarında |
| ablative (çıkma) | dayından | dayılarından |
| genitive (tamlayan) | dayının | dayılarının |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dayısı | dayıları |
| definite accusative (belirtme) | dayısını | dayılarını |
| dative (yönelme) | dayısına | dayılarına |
| locative (bulunma) | dayısında | dayılarında |
| ablative (çıkma) | dayısından | dayılarından |
| genitive (tamlayan) | dayısının | dayılarının |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dayımız | dayılarımız |
| definite accusative (belirtme) | dayımızı | dayılarımızı |
| dative (yönelme) | dayımıza | dayılarımıza |
| locative (bulunma) | dayımızda | dayılarımızda |
| ablative (çıkma) | dayımızdan | dayılarımızdan |
| genitive (tamlayan) | dayımızın | dayılarımızın |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dayınız | dayılarınız |
| definite accusative (belirtme) | dayınızı | dayılarınızı |
| dative (yönelme) | dayınıza | dayılarınıza |
| locative (bulunma) | dayınızda | dayılarınızda |
| ablative (çıkma) | dayınızdan | dayılarınızdan |
| genitive (tamlayan) | dayınızın | dayılarınızın |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | dayıları | dayıları |
| definite accusative (belirtme) | dayılarını | dayılarını |
| dative (yönelme) | dayılarına | dayılarına |
| locative (bulunma) | dayılarında | dayılarında |
| ablative (çıkma) | dayılarından | dayılarından |
| genitive (tamlayan) | dayılarının | dayılarının |
predicative forms of dayı
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | dayıyım | dayılarım* |
| sen (you are) | dayısın | dayılarsın* |
| o (he/she/it is) | dayı / dayıdır | dayılar* / dayılardır* |
| biz (we are) | dayıyız | dayılarız |
| siz (you are) | dayısınız | dayılarsınız |
| onlar (they are) | dayılar | dayılardır |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | dayıydım | dayılardım* |
| sen (you were) | dayıydın | dayılardın* |
| o (he/she/it was) | dayıydı | dayılardı* |
| biz (we were) | dayıydık | dayılardık |
| siz (you were) | dayıydınız | dayılardınız |
| onlar (they were) | dayıydılar | dayılardı |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | dayıymışım | dayılarmışım* |
| sen (you were) | dayıymışsın | dayılarmışsın* |
| o (he/she/it was) | dayıymış | dayılarmış* |
| biz (we were) | dayıymışız | dayılarmışız |
| siz (you were) | dayıymışsınız | dayılarmışsınız |
| onlar (they were) | dayıymışlar | dayılarmış |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||
See also
Etymology 2
From Proto-Turkic *daja-gu.
Adjective
dayı