Definify.com
Definition 2025
Diminutiv
Diminutiv
See also: diminutiv
German
Noun
Diminutiv m
- diminutive (a noun or word expressing smallness)
Synonyms
- Deminutiv, Deminutivum, Diminutivum
diminutiv
diminutiv
See also: Diminutiv
Danish
Adjective
diminutiv
Inflection
| Inflection of diminutiv | |||
|---|---|---|---|
| Positive | Comparative | Superlative | |
| Common singular | diminutiv | — | —2 |
| Neuter singular | diminutivt | — | —2 |
| Plural | diminutive | — | —2 |
| Definite attributive1 | diminutive | — | — |
| 1) When an adjective is applied predicatively to something definite, the corresponding "indefinite" form is used. 2) The "indefinite" superlatives may not be used attributively. | |||
Noun
diminutiv n (singular definite diminutivet, plural indefinite diminutiver)
Inflection
Inflection of diminutiv
| neuter gender |
Singular | Plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | diminutiv | diminutivet | diminutiver | diminutiverne |
| genitive | diminutivs | diminutivets | diminutivers | diminutivernes |
Swedish
Noun
diminutiv n
- a diminutive (grammar: word form expressing smallness)
Declension
| Inflection of diminutiv | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | diminutiv | diminutivet | diminutiver | diminutiverna |
| Genitive | diminutivs | diminutivets | diminutivers | diminutivernas |