Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈdiʲoksid]
- Hyphenation: di‧oxid
Noun
dioxid (plural dioxidok)
- (chemistry) dioxide
Declension
| Inflection (stem in -o-, back harmony) |
|
singular |
plural |
| nominative |
dioxid
|
dioxidok
|
| accusative |
dioxidot
|
dioxidokat
|
| dative |
dioxidnak
|
dioxidoknak
|
| instrumental |
dioxiddal
|
dioxidokkal
|
| causal-final |
dioxidért
|
dioxidokért
|
| translative |
dioxiddá
|
dioxidokká
|
| terminative |
dioxidig
|
dioxidokig
|
| essive-formal |
dioxidként
|
dioxidokként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
dioxidban
|
dioxidokban
|
| superessive |
dioxidon
|
dioxidokon
|
| adessive |
dioxidnál
|
dioxidoknál
|
| illative |
dioxidba
|
dioxidokba
|
| sublative |
dioxidra
|
dioxidokra
|
| allative |
dioxidhoz
|
dioxidokhoz
|
| elative |
dioxidból
|
dioxidokból
|
| delative |
dioxidról
|
dioxidokról
|
| ablative |
dioxidtól
|
dioxidoktól
|
| Possessive forms of dioxid
|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
dioxidom
|
dioxidjaim
|
| 2nd person sing. |
dioxidod
|
dioxidjaid
|
| 3rd person sing. |
dioxidja
|
dioxidjai
|
| 1st person plural |
dioxidunk
|
dioxidjaink
|
| 2nd person plural |
dioxidotok
|
dioxidjaitok
|
| 3rd person plural |
dioxidjuk
|
dioxidjaik
|