Definify.com
Definition 2025
doodbliksemen
doodbliksemen
Dutch
Verb
doodbliksemen
- (transitive) to kill by lightning
- (transitive) to kill by electricity, a powerful flash of light, or anything else resembling lightning
Inflection
| Inflection of doodbliksemen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | doodbliksemen | |||
| past singular | bliksemde dood | |||
| past participle | doodgebliksemd | |||
| infinitive | doodbliksemen | |||
| gerund | doodbliksemen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | bliksem dood | bliksemde dood | doodbliksem | doodbliksemde |
| 2nd person sing. (jij) | bliksemt dood | bliksemde dood | doodbliksemt | doodbliksemde |
| 2nd person sing. (u) | bliksemt dood | bliksemde dood | doodbliksemt | doodbliksemde |
| 2nd person sing. (gij) | bliksemt dood | bliksemde dood | doodbliksemt | doodbliksemde |
| 3rd person singular | bliksemt dood | bliksemde dood | doodbliksemt | doodbliksemde |
| plural | bliksemen dood | bliksemden dood | doodbliksemen | doodbliksemden |
| subjunctive sing.1 | blikseme dood | bliksemde dood | doodblikseme | doodbliksemde |
| subjunctive plur.1 | bliksemen dood | bliksemden dood | doodbliksemen | doodbliksemden |
| imperative sing. | bliksem dood | |||
| imperative plur.1 | bliksemt dood | |||
| participles | doodbliksemend | doodgebliksemd | ||
| 1) Archaic. | ||||