Definify.com
Definition 2025
doordringen
doordringen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdoːrdrɪŋə(n)/
Verb
doordringen
- (intransitive) to penetrate
Inflection
| Inflection of doordringen (strong class 3, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | doordringen | |||
| past singular | drong door | |||
| past participle | doorgedrongen | |||
| infinitive | doordringen | |||
| gerund | doordringen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | dring door | drong door | doordring | doordrong |
| 2nd person sing. (jij) | dringt door | drong door | doordringt | doordrong |
| 2nd person sing. (u) | dringt door | drong door | doordringt | doordrong |
| 2nd person sing. (gij) | dringt door | drongt door | doordringt | doordrongt |
| 3rd person singular | dringt door | drong door | doordringt | doordrong |
| plural | dringen door | drongen door | doordringen | doordrongen |
| subjunctive sing.1 | dringe door | dronge door | doordringe | doordronge |
| subjunctive plur.1 | dringen door | drongen door | doordringen | doordrongen |
| imperative sing. | dring door | |||
| imperative plur.1 | dringt door | |||
| participles | doordringend | doorgedrongen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
Etymology 2
Pronunciation
- IPA(key): /doːrˈdrɪŋə(n)/
Verb
doordringen
- (transitive) to get through to, to convince
Inflection
| Inflection of doordringen (strong class 3, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | doordringen | |||
| past singular | doordrong | |||
| past participle | doordrongen | |||
| infinitive | doordringen | |||
| gerund | doordringen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | doordring | doordrong | ||
| 2nd person sing. (jij) | doordringt | doordrong | ||
| 2nd person sing. (u) | doordringt | doordrong | ||
| 2nd person sing. (gij) | doordringt | doordrongt | ||
| 3rd person singular | doordringt | doordrong | ||
| plural | doordringen | doordrongen | ||
| subjunctive sing.1 | doordringe | doordronge | ||
| subjunctive plur.1 | doordringen | doordrongen | ||
| imperative sing. | doordring | |||
| imperative plur.1 | doordringt | |||
| participles | doordringend | doordrongen | ||
| 1) Archaic. | ||||