Definify.com
Definition 2024
doorprikken
doorprikken
Dutch
Verb
doorprikken
- (transitive) to puncture
- (transitive) to expose as false
Inflection
Inflection of doorprikken (weak, separable) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | doorprikken | |||
past singular | prikte door | |||
past participle | doorgeprikt | |||
infinitive | doorprikken | |||
gerund | doorprikken n | |||
verbal noun | — | |||
main clause | subordinate clause | |||
present tense | past tense | present tense | past tense | |
1st person singular | prik door | prikte door | doorprik | doorprikte |
2nd person sing. (jij) | prikt door | prikte door | doorprikt | doorprikte |
2nd person sing. (u) | prikt door | prikte door | doorprikt | doorprikte |
2nd person sing. (gij) | prikt door | prikte door | doorprikt | doorprikte |
3rd person singular | prikt door | prikte door | doorprikt | doorprikte |
plural | prikken door | prikten door | doorprikken | doorprikten |
subjunctive sing.1 | prikke door | prikte door | doorprikke | doorprikte |
subjunctive plur.1 | prikken door | prikten door | doorprikken | doorprikten |
imperative sing. | prik door | |||
imperative plur.1 | prikt door | |||
participles | doorprikkend | doorgeprikt | ||
1) Archaic. |