Definify.com
Definition 2024
drífa
drífa
Icelandic
Verb
drífa (strong verb, third-person singular past indicative dreif, third-person plural past indicative drifu, supine drifið)
- to drive
Conjugation
drífa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að drífa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
drifið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
drífandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég dríf | við drífum | present (nútíð) |
ég drífi | við drífum |
| þú drífur | þið drífið | þú drífir | þið drífið | ||
| hann, hún, það drífur | þeir, þær, þau drífa | hann, hún, það drífi | þeir, þær, þau drífi | ||
| past (þátíð) |
ég dreif | við drifum | past (þátíð) |
ég drifi | við drifum |
| þú dreifst | þið drifuð | þú drifir | þið drifuð | ||
| hann, hún, það dreif | þeir, þær, þau drifu | hann, hún, það drifi | þeir, þær, þau drifu | ||
| imperative (boðháttur) |
dríf (þú) | drífið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| drífðu | drífiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
drifinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
drifinn | drifin | drifið | drifnir | drifnar | drifin | |
| accusative (þolfall) |
drifinn | drifna | drifið | drifna | drifnar | drifin | |
| dative (þágufall) |
drifnum | drifinni | drifnu | drifnum | drifnum | drifnum | |
| genitive (eignarfall) |
drifins | drifinnar | drifins | drifinna | drifinna | drifinna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
drifni | drifna | drifna | drifnu | drifnu | drifnu | |
| accusative (þolfall) |
drifna | drifnu | drifna | drifnu | drifnu | drifnu | |
| dative (þágufall) |
drifna | drifnu | drifna | drifnu | drifnu | drifnu | |
| genitive (eignarfall) |
drifna | drifnu | drifna | drifnu | drifnu | drifnu | |
Noun
drífa f (genitive singular drífu, nominative plural drífur)
Declension
declension of drífa