Definify.com
Definition 2024
Ebe
ebe
ebe
Esperanto
Adverb
ebe
- (poetic, neologism) flowing back and away (in an ebb-like manner)
For usage examples of this term, see Citations:ebe.
Ladin
Verb
ebe
- first-person singular present subjunctive of avei
- third-person singular present subjunctive of avei
- third-person plural present subjunctive of avei
Turkish
Noun
ebe (definite accusative ebeyi, plural ebeler)
Declension
declension of ebe
possessive forms of ebe
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | ebem | ebelerim |
| definite accusative (belirtme) | ebemi | ebelerimi |
| dative (yönelme) | ebeme | ebelerime |
| locative (bulunma) | ebemde | ebelerimde |
| ablative (çıkma) | ebemden | ebelerimden |
| genitive (tamlayan) | ebemin | ebelerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | eben | ebelerin |
| definite accusative (belirtme) | ebeni | ebelerini |
| dative (yönelme) | ebene | ebelerine |
| locative (bulunma) | ebende | ebelerinde |
| ablative (çıkma) | ebenden | ebelerinden |
| genitive (tamlayan) | ebenin | ebelerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ebesi | ebeleri |
| definite accusative (belirtme) | ebesini | ebelerini |
| dative (yönelme) | ebesine | ebelerine |
| locative (bulunma) | ebesinde | ebelerinde |
| ablative (çıkma) | ebesinden | ebelerinden |
| genitive (tamlayan) | ebesinin | ebelerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ebemiz | ebelerimiz |
| definite accusative (belirtme) | ebemizi | ebelerimizi |
| dative (yönelme) | ebemize | ebelerimize |
| locative (bulunma) | ebemizde | ebelerimizde |
| ablative (çıkma) | ebemizden | ebelerimizden |
| genitive (tamlayan) | ebemizin | ebelerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ebeniz | ebeleriniz |
| definite accusative (belirtme) | ebenizi | ebelerinizi |
| dative (yönelme) | ebenize | ebelerinize |
| locative (bulunma) | ebenizde | ebelerinizde |
| ablative (çıkma) | ebenizden | ebelerinizden |
| genitive (tamlayan) | ebenizin | ebelerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | ebeleri | ebeleri |
| definite accusative (belirtme) | ebelerini | ebelerini |
| dative (yönelme) | ebelerine | ebelerine |
| locative (bulunma) | ebelerinde | ebelerinde |
| ablative (çıkma) | ebelerinden | ebelerinden |
| genitive (tamlayan) | ebelerinin | ebelerinin |
predicative forms of ebe
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | ebeyim | ebelerim* |
| sen (you are) | ebesin | ebelersin* |
| o (he/she/it is) | ebe / ebedir | ebeler* / ebelerdir* |
| biz (we are) | ebeyiz | ebeleriz |
| siz (you are) | ebesiniz | ebelersiniz |
| onlar (they are) | ebeler | ebelerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | ebeydim | ebelerdim* |
| sen (you were) | ebeydin | ebelerdin* |
| o (he/she/it was) | ebeydi | ebelerdi* |
| biz (we were) | ebeydik | ebelerdik |
| siz (you were) | ebeydiniz | ebelerdiniz |
| onlar (they were) | ebeydiler | ebelerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | ebeymişim | ebelermişim* |
| sen (you were) | ebeymişsin | ebelermişsin* |
| o (he/she/it was) | ebeymiş | ebelermiş* |
| biz (we were) | ebeymişiz | ebelermişiz |
| siz (you were) | ebeymişsiniz | ebelermişsiniz |
| onlar (they were) | ebeymişler | ebelermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||