Definify.com
Definition 2025
feallan
feallan
Old English
Verb
feallan
- to fall, fall down
Conjugation
Conjugation of feallan (strong class 7)
| infinitive | feallan | tō feallanne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | fealle | fēoll |
| 2nd-person singular | fielst | fēolle |
| 3rd-person singular | fielþ | fēoll |
| plural | feallaþ | fēollon |
| subjunctive | present | past |
| singular | fealle | fēolle |
| plural | feallen | fēollen |
| imperative | ||
| singular | feall(e) | |
| plural | feallaþ | |
| participle | present | past |
| feallende | gefeallen | |