Definify.com
Definition 2025
vallen
vallen
Dutch
Verb
vallen
- (intransitive) to fall, to tumble
- (intransitive) to fall, to begin (of a time period)
- De avond valt.
- Afternoon begins.
- De avond valt.
- (auxiliary, with te) to be able to be
- Dat valt niet te verbeteren.
- That cannot be improved.
- Dat valt niet te verbeteren.
Inflection
| Inflection of vallen (strong class 7) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vallen | |||
| past singular | viel | |||
| past participle | gevallen | |||
| infinitive | vallen | |||
| gerund | vallen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | val | viel | ||
| 2nd person sing. (jij) | valt | viel | ||
| 2nd person sing. (u) | valt | viel | ||
| 2nd person sing. (gij) | valt | vielt | ||
| 3rd person singular | valt | viel | ||
| plural | vallen | vielen | ||
| subjunctive sing.1 | valle | viele | ||
| subjunctive plur.1 | vallen | vielen | ||
| imperative sing. | val | |||
| imperative plur.1 | valt | |||
| participles | vallend | gevallen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- geval
- voorval
- aanvallen
- afvallen
- bevallen
- bijvallen
- binnenvallen
- flauwvallen
- lastigvallen
- invallen
- meevallen
- omvallen
- opvallen
- tegenvallen
- uiteenvallen
- uitvallen
- vervallen
- wegvallen
- in slaap vallen
- vallen op
Etymology 2
Non-lemma forms.
Noun
vallen
- Plural form of val